Säämi          9.7. KOSKOKKO     2/5
 
 Tovlááh täävih ennustiđ šooŋâ
 luándumeerhâin iä veltihánnáá innig
 toolâ tiäivás – ”koskâiveääigih
 láppojeh”
 Sämmilâš šoŋŋâdâhrääđi saavâjođetteijee
 pala, et forgâ sämmilijd iä tuubdâ
 innig käävci iveääigi aalmugin.
 Säämist láá taan keesi lamaš čuáskis
 šooŋah. Ärbivyevi mield taam puovtij jo
 ennustiđ, ko äijih julijdij Anarist
 vyesimáánu loopâst. Puáris eđâlduv
 mield šadda kolmâ keesi jis jieŋâ lii
 val jäävrist já äijih kulloo.
 Elsa Väisänen nannee taam ärbitiäđu.
 Sun muštâl, et tovle ennuv ulmuuh ožžuu
 iälámâšâs luándust já tađe mield oppii
 keččâđ magareh šooŋah láá puátimin.
 – Enni-rokke eeđâi, et máánu, jis
 kevlid tälviv, te talle tiätá
 purgâalme. Já kal tot maŋgii tienuuvt
 keevâi, Iätá Väisänen.